.png)
Wies Bloemen
AYA's voormalig artistiek leider en choreograaf Wies Bloemen (1956) maakt danstheater vanuit een liefde voor het directe, het aardse, het heftige. Gedurende haar carrière heeft ze een eigen taal ontwikkeld, over alle disciplines heen en los van de publieke opinie.
Haar veelzijdigheid en eigenzinnigheid zijn niet alleen terug te vinden in het verloop van haar carrière, maar ook in de voorstellingen zelf. Bloemen richt zich altijd op actuele en voor jongeren relevante onderwerpen. In die zin is het een bruisende tijd voor de dans, met alle maatschappelijke en morele vraagstukken die spelen.
Wies Bloemen: "Dans heeft de mogelijkheid om onderbuikgevoelens bloot te leggen die anders vooral onder de oppervlakte werken. Het is simpelweg fascinerend om voor jong publiek theater te maken. Ze zijn volop in ontwikkeling en beweging. Ze zijn bezig met de wereld om zich heen en met de essentie van het leven.
Ik maak graag voor pubers omdat zij bevragen: wie ben ik, wat ben ik, waarom is de wereld zoals hij is en wat doe ik met al die gevoelens die mij overspoelen. Allemaal relevante zaken van het leven die ik aan de orde wil stellen. Ik wil ze graag verleiden met dans. En ik wil hen laten zien dat twijfels en kwetsbaarheid bij het leven horen en dat deze getoond kunnen worden. Ze zijn al zo stoer. Ik wil dans inzetten ter viering van het leven, en de buik en de nieren beroeren. Ik vind pubers moedig."
Een onderzoek naar de methode Wies Bloemen
Naar aanleiding van het vijfentwintigjarig bestaan van AYA deed Marieke van Delft in 2015 een onderzoek naar de manier waarop Wies Bloemen werkt. Onder andere over het belang van oprechtheid in haar werk en over dansers die iets te zeggen moeten hebben. Een bijzonder onderzoek en kijkje achter de schermen.
Danstheater als ritueel voor het mens-zijn
Documentaire Dans onder Vuur
In 2012 maken Mildred Roethof en Annegré Bosman een bijzondere en openhartige documentaire over Wies Bloemen. Ze wordt een jaar lang dicht op de huid gevolgd. Een ode aan de dans in roerige tijden. De film ging in première in het Ketelhuis en is online nog te bekijken.