AYA

Wies Bloemen over AYA: 
“Het thema van AYA was woede. Grote opwinding dat ik de dansers meekrijg, ondanks hun terughoudendheid over de heftigheid die ik verlang. Ik kan een beetje ‘grote woede’ bij ze losmaken. De manier waarop ik het thema benaderde was maar van één kant, wel integer, maar theatraal had het veel venijniger gekund. De woede die voortkomt uit machteloosheid is natuurlijk een grote kracht, welke een ‘prachtige’ directe onopgesmukte redeloze dans tot gevolg zou kunnen hebben. Een beetje zoals het gevoel dat je bekruipt bij het kijken naar wilde dieren, bijvoorbeeld een zwarte panter: fascinerend, maar gelukkig zit hij achter tralies.

Dat gevoel zou het publiek moeten hebben bij het kijken naar danseressen die dit dansen. Dit vergt een grote fysieke inzet en bovendien de noodzaak te weten waar je die agressie vandaan moet halen en de lol het gebied op te zoeken waar je gevaarlijk wordt. Dus niet mooi en aantrekkelijk, maar onvoorspelbaar en gevaarlijk en daardoor juist fascinerend.”