I call my brothers

Een bom is geëxplodeerd, een stad verlamd van angst. Amor dwaalt door de straten en doet zijn best niet op te vallen. Vooral geen aandacht te trekken. Maar wat is normaal gedrag als iedereen zo wantrouwig naar je kijkt? Lijkt hij niet verdacht veel op de dader, dezelfde afkomst, dezelfde zwarte rugzak? Is hij misschien de dader, of zijn het de ogen van anderen die hem langzaam veranderen in de gehate terrorist? Amor weet het niet meer. Als hij zichzelf in de winkelruit ziet, schrikt hij: "Ik ving de blik van een extreem verdacht individu. Het was mijn eigen reflectie."

~I CALL MY BROTHERS WAS TE ZIEN IN 2018~
 

Voor het eerst slaan De Toneelmakerij en Danstheater AYA de handen ineen voor een gezamenlijke voorstelling over angst, vooroordelen en terrorisme, gebaseerd op de gelijknamige roman van de Zweeds-Tunesische schrijver Jonas Hassen Khemiri. Regisseur Liesbeth Coltof en choreograaf Wies Bloemen tekenen samen voor een rauwe, zinderende voorstelling met vier acteurs en vijf dansers.

Het publiek kruipt in het hoofd van een jonge man en volgt hem 24 uur van zijn leven. Dwalend door de stad, op het felle ritme van de dans, wordt hij door zijn eigen schaduw op de hielen gezeten. De telefoon waarmee hij zijn brothers belt is zijn enige draad met het leven. Langzaam vervaagt de grens tussen realiteit en fantasie, tussen dader en slachtoffer, tussen speler en danser. Jonas Hassen Khemiri (1978) schreef I CALL MY BROTHERS als reactie op de terroristische bomaanslag in het centrum van Stockholm in 2010. Khemiri is in Zweden een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie. Zijn toneelstukken werden uitgevoerd op meer dan vijftig internationale podia en zijn werk is in meer dan vijftien talen vertaald.

In de pers

"De uitzonderlijk goed gelukte kruisbestuiving tussen dans en theater werkt als supergeleider voor de thematiek van etnisch profileren en verschillen in herkomst en opleiding."  de Volkskrant**** >>

“De spel- en dansscènes sluiten naadloos op elkaar aan [...] De spelers, die westerse en oosterse dans mixen, Nederlands op een vanzelfsprekende manier met Arabisch afwisselen, zetten zeer naturel een kosmopolitische voorstelling neer.”  Trouw**** >>

"Alles aan deze voorstelling benadrukt: na zo’n aanslag is alles versplinterd geraakt. Wat zijn we in de war en eenzaam met z’n allen."  Theaterkrant**** >>